عشق مثلثی

عشق مثلثی

Sternburg triangular love


استرنبرگ

عشق مثلثی

Sternburg triangular love


استرنبرگ

  • 45
    تعداد سؤال‌ها
  • 16 دقیقه
    زمان اجرا
  • 27
    تعداد اجرا
  • 45
    تعداد سؤال‌ها
  • 16 دقیقه
    زمان اجرا
  • 27
    تعداد اجرا
هدف

سنجش کیفیت رابطه عاشقانه براساس سه عنصر صمیمیت، شور و اشتیاق جنسی و تعهد.

در جای خالی هریک از جملات، لطفا نام شخص مورد علاقه خود را در نظر بگیرید. سپس مشخص کنید که تا چه اندازه با هر یک از جملات موافق هستید .

مبلغ آزمون بعد از پاسخ به سؤالات (و قبل از نمایش خروجی آزمون) از شما دریافت خواهد شد. توجه : درصورت تمایل می‌توانید هم‌اکنون نسبت به اشتراک خود در سایت اقدام نمایید (از طریق منوی کاربری - خرید اشتراک). دراینصورت با اجرای همه‌ی آزمون‌های سایت تا پایان اشتراک، از شما مبلغی بابت آن دریافت نخواهد شد.

نظریه مثلث عشق توسط روانشناس برجسته دانشگاه ییل، به نام رابرت استرنبرگ در سال 1985 مطرح شد. اشترنبرگ در طول فعالیت خود مقالات متعددی در زمینه هوش، خلاقیت، دانایی، رهبری، طرز تفکر، عشق و تنفر ارایه کرده است. استرنبرگ در نظریه روابط بین فردی خود سه عنصر را معرفی می‌کند. عنصر اول صمیمیت که آن را جنبه مهم عشق می‌داند. عنصر بعدی شور و اشتیاق جنسی نام دارد که آن را به اقتباس از مدل چرخه رنگی عشق جان لی بکار برده است؛ و سومین عنصر تعهد/ تصمیم‌گیری می‌باشد.

در جای خالی هریک از جملات، لطفا نام شخص مورد علاقه خود را در نظر بگیرید. سپس مشخص کنید که تا چه اندازه با هر یک از جملات موافق هستید .

عشق یک مفهوم انتزاعی است و بدون شک تعریف آن با استفاده از واژه‌ها یکی از دشوارترین کارهاست. در باب ماهیت عشق نظریه‌های مختلفی وجود دارد؛ اما یکی از جامع‌ترین و معتبرترین نظریه‌ها، نظریه عشق مثلثی استرنبرگ است.

بر اساس نظریه عشق مثلثی، عشق را می‌توان با توجه به سه عنصر اصلی آن تعریف کرد. این سه عنصر عبارتند از صمیمیت (در رأس مثلث)، شور و اشتیاق جنسی (گوشه چپ مثلث) و تعهد یا تصمیم (در گوشه راست مثلث). صمیمیت در این نظریه بااحساس نزدیکی، ارتباط صمیمانه و اتصال عاطفی در یک رابطه عاشقانه شناخته می‌شود. شور و اشتیاق جنسی به معنی انگیزه‌ایست که در افراد موجب میل جنسی و جذابیت جسمانی می‌شود؛ و سومین مؤلفه، تعهد به معنای تصمیم برای دوست داشتن دیگری در کوتاه مدت و در طولانی مدت تعهد برای حفظ عشق است. در حقیقت صمیمیت عمدتاً جنبه‌ی عاطفی رابطه، شور و اشتیاق جنسی جنبه‌ی انگیزشی و تعهد/ تصمیم‌گیری جنبه‌ی شناختی عشق در نظریه استرنبرگ است.

با توجه به این نظریه، همواره این سه عنصر در فرایند عشق دخالت دارند. از نظر استرنبرگ سه بعد عشق به ندرت در فردی به یک اندازه می‌تواند وجود داشته باشد و میزان وجود هر یک از این ابعاد در روابط عاشقانه متفاوت است. در حقیقت مؤلفه‌های صمیمیت، شور و اشتیاق جنسی و تعهد/تصمیم در ترکیب با یکدیگر 8 نوع متفاوت از عشق را به وجود می‌آورند که هر کدام از آن‌ها ویژگی‌ها، محاسن و معایب خود را دارند؛ اما برخی از انواع عشق، با سطوح بالاتری از رضایت‌مندی همراه‌اند.

این آزمون ابزار مناسبی برای شناسایی شدت هر یک از این سه عنصر در رابطه عاشقانه شما و کیفیت عشقی است که در حال حاضر تجربه می‌کنید.

 

انواع عشق (نتایج آزمون)

نبود عشق

زمانی است که هر سه بعد عشق در یک رابطه بسیار کمرنگ باشند یا اصلاً وجود نداشته باشند؛ مانند انواع روابط رسمی و اجتماعی که افراد با یکدیگر دارند. چنانچه احساس شما نسبت به شریک زندگی خود از این نوع است، این رابطه به شدت در معرض خطر است.

عشق خالی (پوچ و تهی)

در این نوع عشق، تنها بعد تعهد/تصمیم برجسته است و سایر ابعاد کمرنگ هستند یا اصلاً وجود ندارند. اغلب این شکل از عشق در یک رابطه‌ی طولانی و راکد دیده می‌شود که در آن زوج‌ها رابطه‌ی هیجانی و عاطفی خود را از دست داده‌اند، یا صرفاً چون برای مدت زیادی باهم زندگی کرده‌اند، به هم عادت کرده‌اند. از طرفی ممکن است که به خاطر ترس از تنها ماندن و یا شاید به خاطر فرزندان از هم جدا نمی‌شوند. این عشق در ازدواج‌های سنتی بیشتر به چشم می‌خورد.

شور و شوق (شیدایی و شیفتگی)

در این نوع عشق، تنها بعد شور و اشتیاق جنسی در روابط افراد، یا احساس یک نفر نسبت به دیگری برجسته است. در واقع یک حالت شدید شیفتگی که در افراد، درجه بالایی از برانگیختگی فیزیولوژی و روانی حاکم است؛ درحالی‌که دو بعد دیگر عشق ضعیف است. در این‌گونه عشق فرد به شکل وسواس گونه‌ای از طرف مقابل یک بت یا شخصیت ایده آل می‌سازد. عشق شیدایی با وصال به معشوق به سرعت خاموش می‌شود. از طرفی نیز ممکن است عنصر صمیمیت در این عشق تقویت شود و رابطه ادامه یابد.

همدلی (دوستی و رفاقت)

زمانی است که فقط عامل صمیمیت وجود داشته باشد و دو بعد دیگر چندان برجسته نباشند. این نوع عشق، یک رابطه‌ی دوستی عمیق و حقیقی است. در این رابطه احساس دلسوزی، رفاقت، گرمی، مهر و علاقه و همچنین هیجانات مثبت وجود دارد؛ اما ابعاد شور و اشتیاق جنسی و تعهد وجود ندارد.

عشق ساده‌لوحانه

این نوع عشق از ترکیب شور و اشتیاق جنسی و تعهد به وجود می‌آید؛ اما صمیمیت در آن بسیار کمرنگ است. دو نفر بیشتر احتمال دارد، بر اساس جذابیت جنسی نسبت به هم متعهد شده‌اند و رابطه‌ای صمیمانه و عمیق چندان برجسته نیست. در واقع این حالت گردبادی از هیجانات است که زود فروکش می‌کند. افراد در نگاه اول شیفته‌ی یکدیگر می‌شوند و خیلی زود تر از اینکه همدیگر را بشناسند، به یک رابطه متعهد می‌شوند. این عشق خیلی شدید و وسواس گونه است. فرد قادر نیست به چیز دیگری جز معشوق خود فکر کند و با چنین تخیلاتی احساس شوریدگی می‌کند.

عشق عاطفی

این عشق ترکیب صمیمیت و تعهد است. در حقیقت یک رابطه‌ی صمیمانه‌ی پایدار، طولانی مدت و متعهدانه. در این عشق هر دو نفر یکدیگر را دوست دارند و نسبت به هم وفادارند. در واقع روابط بسیار دوستانه و صمیمانه است اما عنصر شور و اشتیاق جنسی بسیار کمرنگ است. چنانچه عشق‌های آرمانی تداوم یابند، تبدیل به عشق عاطفی خواهند شد. این نوع عشق معمولاً بین دو زوج که سال‌های زیادی با یکدیگر زندگی کرده‌اند و میل جنسی آن‌ها کمرنگ شده است دیده می‌شود.

عشق رمانتیک

این عشق ترکیب صمیمیت و اشتیاق جنسی است؛ که بر اساس دو جنبه‌ی جذابیت فیزیکی و اتصال عاطفی استوار است. این عشق بیشتر در افرادی دیده می‌شود که رابطه‌ی آن‌ها تا اندازه‌ای تازه است. با این وجود افراد در این نوع رابطه چندان تعهد محکمی نسبت به هم هنوز ندارند.

عشق کامل (آرمانی)

در این عشق هر سه عنصر در درجه‌ی بالایی هستند. فرد همسر خود را به عنوان یک انسان دوست می‌دارد و به او احترام می‌گذارد؛ بسیار متعهد هستند و به یکدیگر احساس نزدیکی می‌کنند. رفتار دوستانه، محبت‌آمیز و همراه با مراقبت و توجه است. با وجود این، خبر بد آنکه رسیدن به این مرحله خیلی آسان تر از نگه‌داشتن آن است.

شاخص‌های اندازه‌گیری (مقیاس‌ها)
اجرای آزمون لیست آزمون‌ها