کار بخش جداییناپذیر زندگی انسان است و البته برای اغلب انسانها امری خوشایند تلقی میشود، چراکه از یکسو منابع مالی بیشتری را در اختیار شخص شاغل قرار میدهد و از سوی دیگر، برخی نیازهای روحی و شخصیتی وی نظیر داشتن تحرک روانی و بدنی و روابط اجتماعی و نیز احساس خود ارزشمندی را ارضا میکند.
مسیله استرس شغلی غالباً با مفهوم چالش اشتباه گرفته میشود، اما این مفاهیم یکسان نیستند. چالش به لحاظ جسمی و روانی انرژیبخش است و به افراد انگیزه میدهد تا مهارتهای جدیدی را بیاموزند و در شغلشان ترقی کنند. وقتی افراد بر چالشی غلبه میکنند، احساس رضایت دارند و این احساس برای کار سالم و ثمربخش تعیینکننده است؛ بنابراین وقتی میشنوید: «کمی استرس برایت خوب است»، غالباً منظورشان چالش است. در مقابل استرش شغلی یک بیماری مزمن تلقی میشود که درنتیجه شرایط سخت کاری به وجود آمده و بر روی عملکرد فردی و سلامت جسمی و ذهنی فرد تأثیر میگذارد. استرس نقشی اساسی در مشکلات مزمن سلامتی مانند بیماریهای قلبی- عروقی، اختلالات عضلانی- اسکلتی، مشکلات سلامت روان همچون افسردگی و اضطراب و جراحتهای محل کار ایفا میکند.
پرسشنامههای مختلفی بهمنظور ارزیابی ذهنی استرس به دنیا معرفیشدهاند، سازمان بهداشت جهانی برای ارزیابی استرس درزمینه شغلی، ابزار ارایهشده از سوی سازمان اجرایی بهداشت و ایمنی انگلستان (HSE) را ابزاری معتبر معرفی میکند. پرسشنامه استرس شغلی موسسه سلامت و ایمنی (HSE) دارای 35 سؤال بوده و میزان کیفیت شغل افراد را در هفت حوزه شامل تقاضا، کنترل، حمایت همکاران، حمایت مدیریتی، روابط، نقش و تغییر ارزیابی میکند. این آزمون در ایران نیز مورد هنجاریابی قرارگرفته و از اعتبار و روایی بالایی برخوردار است.