لطفاً جملات را بخوانید و مشخص کنید مسایل مطرح‌شده، طی هفته گذشته تا چه میزانی برای شما مشکل ایجاد کرده است.

هراس اجتماعی (اضطراب اجتماعی) از جمله مشکلات رایج سلامت روان است. برای بسیاری از ما پیش می‌آید که در شرایط خاص از زندگی، در موقعیت‌های اجتماعی احساس خجالت یا اضطراب کنیم؛ اما این مشکل می‌تواند برای برخی افراد، به صورت یک معضل جدی خود را نشان دهد و زندگی روزانه آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. در واقع هراس اجتماعی شکل اغراق‌آمیز این‌گونه ترس‌ها هستند.

جمع هراسان از اینکه شاید دیگران کنجکاوانه آن‌ها زیر نظر بگیرند، مدام و شدیداً در بیم به سر می‌برند و انجام هر اقدامی آنان را سراسیمه و سرافکنده می‌کند. هرچند ظاهر شدن در انظار عمومی برای بسیاری از افراد با درجاتی از اضطراب توأم است، اما باید دانست که امکان دارد شدت اضطراب در مبتلایان به جمع هراسی به اندازه‌ای زیاد باشد که اینان از موقعیت‌های اجتماعی روی بگردانند. با وجودی که اکثر مبتلایان به این مشکل می‌دانند که ترس آن‌ها افراطی و غیر واقعی است، ولی در چیره شدن بر آن ناتوان هستند. امکان دارد جمع هراسی صرفاً به یک موقعیت محدود شود (مثل ترس از صحبت در مکان رسمی یا غیررسمی، یا خوردن، نوشیدن یا نوشتن در جلوی دیگران) یا شاید در شدیدترین حالت، چنان گسترده باشد که شخص در هر موقعیت اجتماعی با نشانه‌های ترس روبه رو شود.

مطالعات متعدد میزان شیوع هراس اجتماعی را 3 تا 13 درصد گزارش کرده‌اند و به نظر می‌رسد شیوع آن در زن‌ها بیشتر از مردهاست. معمولاً اوج شروع این مشکل در دهه دوم عمر است.

پرسشنامه هراس اجتماعی نخستین بار توسط «کانور» و همکاران در سال 2000 به منظور ارزیابی هراس اجتماعی طراحی گردید. این آزمون سه حیطه ترس، اجتناب و علائم فیزیولوژیک را در این مشکل ارزیابی می‌کند. کوتاهی و سهولت در پاسخگویی به سؤالات موجب شده تا این آزمون طرفداران زیادی در حوزه بالینی و پژوهشی داشته باشد.